عكس محبوب امام خامنه اي

 

شهید

عكس محبوب امام خامنه اي

روزي محظر شريف مقام معظم رهبري نائل شده بوديم در حال گپ و گفت

آقا در بین صحبت هایش فرمود:

 

«تصویر شهیدی در اطاق من هست که بسیار زیباست و خیلی به آن علاقه دارم».

 

وقتی پرسیدم متعلق به کدام شهید است؟ ایشان فرمود که نامش را نمی دانم. سپس به آقا میثم – فرزندش - گفت که برود و آن عکس را بیاورد.

 

دقایقی بعد که صحبت ها درباره عظمت شهدا گل انداخته بود، آقا گفت:

 

«حتما باید شما اون عکس رو ببینید.».

 

پس رو به میثم کرد و مجددا گفت: «شما برو اون عکس شهید رو از اطاق من بیار».

 

که آقا میثم رفت و سرانجام عکس را آورد.

 

کارت پستال کوچکی بود از شهیدی با بادگیر آبی، که بر زمین تفتیده شلمچه آرام گرفته بود.

 

آن عکس را قبلا دیده بودم. زیر آن هم نام شهید را نزده بودند.

 

عکس را که آورد، آقا با احترام و ادب خاصی آن را به دست گرفت و رو به ما نشان داد. همان طور که آن را جلوی چشم ما گرفته بود، فرمود:

 

«شما به چهره این شهید نگاه کنید، چقدر معصوم و زیباست ... الله اکبر ... من این را در اطاق خودم گذاشته ام و به آن خیلی علاقه دارم.»

 

ناگهان یاد کلامی از دوست عزیزم «حسین بهزاد» افتادم.

 

چندی قبل از آن، حسین همان عکس را نشانم داد و نکته بسیار مهمی را تذکر داد. آن شهید جوان با سربند خود لوله اسلحه اش را بسته بود و ...

 

به آقا گفتم:

 

«آقا، یک نکته مهمی در این عکس هست که مظلومیت او را بیشتر می رساند».

 

آقا نگاه عمیقی به عکس انداخت و با تعجب پرسید که آن نکته چیست؟ که حرف حسین بهزاد را گفتم:

 

«این بسیجی، با سربند خود لوله اسلحه اش را بسته که گرد و خاک وارد لوله اسلحه نشود.یعنی این شهید هنوز به خط و صحنه درگیری نرسیده و با اسلحه اش هنوز تیر شلیک نکرده است».

 

با این حرف، آقا عکس را جلوتر برد و در حالی که نگاهش را به آن عزیز دوخته بود، با حسرت و با حالتی زیبا فرمود:

 

«الله اکبر ... عجب ... سبحان الله ... سبحان الله»

 

دست آخر، يكي از همراهان زرنگی کرد و از آقا خواست تا اجازه دهد عکس آن شهید را به عنوان یادگار به او بدهد. آقا هم پذیرفت و روی دست راست شهید بر عکس، امضا کرد و به عنوان یادگار به مسعود داد.

 

تصویر شهید هادی ثنایی‌مقدم

 

دیدن این مطلب باعث شد تا این خاطره آقا را درباره شهید را ذکر کنم.

 

مزار این شهید کجاست؟

 

هادی ثنایی‌مقدم یازدهم تیرماه 1351 در شهرستان لنگرود به دنیا آمد. این نوجوان بسیجی روز 23 دی‌ماه سال 1365 در منطقه عملیاتی «شلمچه» به شهادت رسید اما پیکرش هیچگاه بازنگشت.

ظاهرا در گلزار شهدا، نمایشگاه عکسی از شهدای کشورمان برپا بوده است. مادر شهید ثنایی‌مقدم به تصاویر شهدا نگاه می‌کند و به یک عکس خیره می‌شود و ناگهان فریاد می‌زند این هادی منه.... این هادی منه



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:




تاریخ: برچسب:,
ارسال توسط خوشخو

آرشیو مطالب
همسنگران
امکانات جانبی